We trekken op de fiets het Diemerpark in met twee echte vogelaars! Al dan niet in camouflagekleding, en met een kijkertje om onze nek. Voor het echte werk heeft vogelaar Martin een vet coole telescoop bij zich. Hij herkent ook nog eens alle vogelgeluiden. En – guess what – we hoorden een nachtegaal! Nee, dit is geen grap! En een snor… Nooit van gehoord? Wij wel! We zagen de rietgors, de zwartkop, de tjitjaf, de heggenmus, kraaien, eksters, ganzen, eenden, meeuwen. Teveel om op te noemen. Geen ijsvogels. Een voorbijwandelende vogelaarster vertelde ons dat die doodgevroren zijn tijdens de winter. Vonden we een beetje een raar verhaal, want van een IJSvogel verwacht je toch wel dat hij tegen een stootje kan… Vogelaar Kees vertelde leuke verhalen. Over vinken die hun eigen dialect hebben. Dat je wel eens een slechtvalk boven het park kan zien hangen (hij kan stil blijven staan in de lucht, dat noemen we ‘bidden’). En “Je hoeft niet perse van hele zeldzame vogels te houden, want elke vogel telt mee.” En da vinden wij ook. Rond onze school hebben we massa’s meeuwen, meerkoeten, futen, eenden, eksters, merels, pimpelmezen, kwikstaarten en mussen en die vinden we allemaal geweldig!

Het was een supermooie tocht door het park en op het allerlaatste moment werden we beloond met een grote bonte specht. Onze dag kan niet meer stuk! Dank aan Kees en Martin en ook aan de ouders die meegefietst zijn en met ons hebben gespeeld bij het strandje!